DLA AUTORÓW

Zasady Etyczne

Aby zapobiegać zjawiskom znanym jako “ghostwriting” i “guest authorship”, Redakcja zwraca szczególną uwagę na rzetelność publikacji naukowych i wymaga podawania autorów/współautorów, którzy wnieśli istotny wkład w powstanie publikacji.

Prosimy także o podawanie informacji o źródłach finansowania publikacji, wkładzie instytucji naukowo-badawczych, stowarzyszeń i innych podmiotów.

Wszystkie materiały nadesłane do redakcji są anonimowo oceniane przez dwóch recenzentów

Zasady przygotowania artykułów i recenzji do rocznika „Acta Albaruthenica”

Redakcja rocznika przyjmuje do druku artykuły naukowe wcześniej nigdzie nieopublikowane z zakresu białorutenistyki (literatura i język). Plik należy podpisać w następujący sposób: nazwisko_ pierwsze dwa lub trzy wyrazy tytułu artykułu.
Materiały zamieszczane są w języku polskim, białoruskim i angielskim.
Przesłane teksty powinny być napisane za pomocą jednego z typowych edytorów, najlepiej w najnowszych wersjach MS Word for Windows. Tekst powinien być przygotowany przy wyłączonej funkcji automatycznego dzielenia wyrazów. Format czcionki: Cambria, wielkość: 12, odstęp między wierszami: 1,5.
Układ artykułu:

Autor (imię i nazwisko): w j. oryginału, przy alfabetach wschodnich zapis również w j. angielskim (według zapisu w paszporcie).
Afiliacja: w j. polskim oraz w j. angielskim.
Adres e-mail (do opublikowania w piśmie).
Kod ORCID.
Tytuł w j. oryginału, angielskim, polskim, białoruskim (jeśli j. polski lub białoruski jest j. oryginału, pojawia się na pierwszej pozycji).
Tekst artykułu.
Bibliografia.
Streszczenia (około 500 znaków) i słowa klucze (5–7) w j. angielskim, polskim, białoruskim.

W recenzji nad tekstem zamieszczamy nagłówek (pogrubiony) odnoszący się do recenzowanej pracy [imię i nazwisko autora recenzowanej pracy, tytuł pozycji (kursywa), wydawnictwo, miejsce, rok wydania i liczba stron]. Pod tekstem umieszczamy imię i nazwisko autora recenzji (kursywą z prawej strony) oraz adres e-mail.
W sprawozdaniach z konferencji nad tekstem umieszczamy tytuł konferencji (czcionka tekstowa), miejsce i czas jej zorganizowania (dzień, miesiąc, rok). Pod tekstem podajemy imię i nazwisko autora sprawozdania (kursywą z prawej strony) oraz adres e-mail.
Wraz z tekstem (jako plik pomocniczy) powinny być złożone następujące dane o autorze: imię i nazwisko, tytuł oraz stopień naukowy, miejsce pracy (uczelnia lub inna instytucja, katedra/zakład, funkcja, adres miejsca pracy), e-mail (najlepiej służbowy), adres do korespondencji, specjalność naukowa, zainteresowania naukowe oraz wykaz wszystkich artykułów autora z ostatnich 2 lat. Przysyłając dane osobowe, autor wyraża zgodę na ich upublicznienie zarówno w wersji drukowanej, jak i elektronicznej.
Do artykułu/recenzji należy dołączyć Oświadczenie (do pobrania), które musi być podpisane własnoręcznym podpisem autora. Wypełnione i podpisane oświadczenie można dostarczyć osobiście do Katedry Białorutenistyki, przesłać pocztą tradycyjną na adres Redakcji, ewentualnie zeskanować/sfotografować i skan/zdjęcie oryginału przesłać pocztą elektroniczną na adres actaalba@gmail.com
Objętość artykułów nie powinna być mniejsza niż 0,5 arkusza wydawniczego (20 000 znaków ze spacjami) oraz nie większa niż 1 arkusz wydawniczy (40 000 znaków ze spacjami). Objętość zamieszczanych recenzji i sprawozdań do 8 000 znaków ze spacjami.
Cytaty do trzech linii tekstu ujmujemy w cudzysłów (bez kursywy), cytaty dłuższe wyróżniamy za pomocą wcięcia (dotyczy całości cytatu), stosując czcionkę 10 pkt.; fragmenty opuszczone należy oznaczyć trzema kropkami w nawiasach okrągłych (…) w tekstach w języku polskim oraz ostrokątnych <…> w tekstach w języku białoruskim.
Odautorskie komentarze podajemy w formie przypisów dolnych (czcionka 10 pkt.), wprowadzanych automatycznie. Przypis w tekście głównym w języku polskim i białoruskim umieszczamy przed kropką (¹.) lub po cudzysłowie i przed kropką (”¹.), a w tekście w języku angielskim po kropce (.¹).
W tekście dopuszcza się stosowanie wyróżnień, tj. kursywę i pogrubienie. Kursywą podajemy tytuły cytowanych pozycji zwartych i artykułów (w tekście i przypisach), wyrażeń obcojęzycznych oraz dla wyrazów i wyrażeń stanowiących przykłady. Pogrubienie – rezerwujemy dla tytułów, terminów i partii tekstów wymagających wyróżnienia.
W cudzysłów („” bez kursywy) ujmujemy (w tekście głównym i przypisach) tytuły czasopism, np. „Acta Albaruthenica” (w tekstach w języku angielskim czasopisma zapisywane są kursywą bez cudzysłowu, np. Acta Albaruthenica).
W przypadku przywoływania nazwiska badacza za pierwszym razem podajemy pełne imię i nazwisko, a w kolejnych przywołaniach samo nazwisko lub z inicjałem imienia.
W przypadku przywoływania nazw instytucji za pierwszym razem podajemy pełną nazwę wraz ze skrótowcem, w kolejnych przywołaniach należy posługiwać się skrótowcem.
Odnośniki bibliograficzne dotyczące literatury przedmiotu umieszczamy wewnątrz tekstu.
Teksty złożone do rocznika powinny być poprawne pod względem językowym i przygotowane zgodnie z określonymi przez Redakcję wymogami. Teksty niespełniające tych wymogów nie będą przyjmowane do druku.
Odpowiedzialność wynikającą z praw autorskich i praw wydawniczych ponosi autor publikacji.

ZASADY SPORZĄDZANIA ODNOŚNIKÓW:

Odnośniki umieszczamy w tekście głównym w następujący sposób:

[nazwisko rok wydania: strony], np. [Александровіч 1971: 15]

[nazwisko rok wydania, tom: strony], np. [Карскій 1922, III-3: 123]

1 autor: [Kot 2015: 58],

Prace jednego autora wydane w ciągu jednego roku oznaczamy kolejnymi literami alfabetu i oddzielamy przecinkami: [Kmita 2015a: 65, 2015b: 120-124],

2 autorów jednej pracy: [Barys, Kalita 2015: 65],

3 autorów jednej pracy: [Barys, Kalita, Trat 2015: 65],

wielu autorów: [Kalita i in. 2015: 65] – w bibliografii pod artykułem wymieniamy nazwiska wszystkich autorów.

Jeśli nazwisko autora pojawia się w zdaniu, nie należy go powtarzać w nawiasie, np. „Jan Kot [1933: 123-125] wprowadził termin…”; „W swoich [1922a, 1922b] artykułach Steward argumentował, że…”.

Jeśli powołujemy się na pracę różnych autorów, to wymieniamy je chronologicznie ze względu na rok wydania (zaczynamy od prac najstarszych) i oddzielamy średnikami, np. [Kalita 2001: 15; Barys 2015: 65].

Prace pod redakcją podajemy tak samo jak prace autorskie z dodaniem w nawiasie okrągłym (red.) / (рэд.) / (ed.), w zależności od języka artykułu, np.

1 redaktor: [Kowalski (red.) 2015: 54],

2 redaktorów jednej pracy: [Barys, Kalita (red.) 2015: 65],

3 redaktorów jednej pracy: [Barys, Kalita, Trat (red.) 2015: 65],

wielu redaktorów: [Kalita i in. (red.) 2015: 65] – w bibliografii pod artykułem wymieniamy nazwiska wszystkich redaktorów.

ZASADY SPORZĄDZANIA BIBLIOGRAFII:

Autor sporządza jeden wykaz literatury (Bibliografia załącznikowa, Бібліяграфія, References) dla całej pracy. Kolejność pozycji bibliograficznych powinna być alfabetyczna, według nazwisk autorów lub redaktorów. Redaktorów prac zbiorowych i słowników należy wymienić wszystkich i oznaczyć po nazwisku skrótem w języku zgodnym z publikacją (red.) / (pэд.) / (ed.), w zależności od języka artykłu. Zestawienie powinno zawierać jedynie prace przywoływane lub cytowane w tekście. Nie należy numerować/wypunktowywać kolejnych prac, każdą nową pracę należy zacząć od nowego akapitu.

Prace jednego autora powinny być podawane od najstarszej do najnowszej, np.:

Kaleta Radosław. 2014. Białorusko-polska homonimia międzyjęzykowa. Warszawa: Slawistyczny Ośrodek Wydawniczy Instytutu Slawistyki Polskiej Akademii Nauk.

Kaleta Radosław. 2015. Polsko-białoruska lapsologia glottodydaktyczna. Warszawa: Katedra Białorutenistyki Uniwersytetu Warszawskiego.

Kaleta Radosław. 2018. Błędologia w glottodydaktyce białorutenistycznej. Warszawa: Katedra Białorutenistyki Uniwersytetu Warszawskiego.

Prace tego samego autora wydane w tym samym roku podajemy w kolejności alfabetycznej tytułów (przedziały stron podajemy z myślnikiem –, a nie z łącznikiem/dywizem -), np.:

Kaleta Radosław. 2013a. O projekcie słownika białorusko-polskich fałszywych przyjaciół tłumacza na tle dorobku leksykografii polsko-białoruskiej. „Studia Slavica”, t. XVII/1: 83–90.

Kaleta Radosław. 2013b. Rodzaje homonimii międzyjęzykowej (przegląd stanowisk). „Respectus Philologicus”, t. 23 (28): 141–150.

Kaleta Radosław. 2013c. Złudne odpowiedniki białorusko-polskie. „Studia z Filologii Polskiej i Słowiańskiej”, t. 48: 123–141.

Pozycje bibliograficzne zapisane cyrylicą w bibliografii muszą być uzupełnione przez wariant transliterowany na stronie https://www.translitteration.com/transliteration/en/belarusian/scholarly/

Po wariancie transliterowanym w nawiasie kwadratowym powinien być umieszczony oryginał.

Monografie i słowniki

Aleksandrovìč Scâpan. 1971. Pucâvìny rodnaga slova. Mìnsk: BDU [Александровіч Сцяпан. 1971. Пуцявіны роднага слова. Мінск: БДУ].

Odnośnik do tej pracy w tekście artykułu w języku polskim i angielskim: [Aleksandrovìč 1971: 15]; odnośnik w tekście w języku białoruskim: [Александровіч 1971: 15].

Kłoskowska Antonina (red). 1991. Encyklopedia kultury polskiej XX wieku. Pojęcia i problemy wiedzy o kulturze. Wrocław: Wiedza o Kulturze.

Odnośnik do tej pracy w tekście artykułu w języku polskim i angielskim: [Kłoskowska (red.) 1991: 15]; odnośnik w tekście w języku białoruskim: [Kłoskowska (рэд.) 1991: 15].

Chylak-Schroeder Teresa, Głuszkowska-Babicka Jadwiga, Jasińska-Socha Teresa (red.). 2012. Słownik białorusko-polski. Warszawa: Katedra Białorutenistyki Uniwersytetu Warszawskiego.

Odnośnik do tej pracy w tekście artykułu w języku polskim i angielskim: [Chylak-Schroeder, Głuszkowska-Babicka, Jasińska-Socha (red.) 2012: 15]; odnośnik w tekście w języku białoruskim: [Chylak-Schroeder, Głuszkowska-Babicka, Jasińska-Socha (рэд.) 2012: 15].

W przypadku częstego odwoływania się do wielu różnych słowników możliwe jest używanie skrótowców tytułów słowników zamiast ich redaktorów, np. [SBP 2012: 15]. W takiej sytuacji należy w bibliografii podać następujące dane: SBP 2012 = Chylak-Schroeder Teresa, Głuszkowska-Babicka Jadwiga, Jasińska-Socha Teresa (red.). 2012. Słownik białorusko-polski. Warszawa: Katedra Białorutenistyki Uniwersytetu Warszawskiego.

Rozdziały w monografiach

Kìsâlëǔ Genadź. 1994. Kìselʹ Apanas. U: Belaruskìâ pìsʹmennìkì: Bìâbìblìâgrafìčny sloǔnìk u 6 tamah. Minsk: Belaruskaâ èncyklapedyâ [Кісялёў Генадзь. 1994. Кісель Апанас. У: Беларускія пісьменнікі: Біябібліяграфічны слоўнік у 6 тамах. Мінск: Беларуская Энцыклапедыя].

Odnośnik do tej pracy w tekście artykułu w języku polskim i angielskim: [Kìsâlëǔ 1994: 15]; odnośnik w tekście w języku białoruskim: [Кісялёў 1994: 15].

Raźny Anna. 2001. Wiechi – od poszukiwań wolności do zniewolenia totalitarnego. Z doświadczeń inteligencji rosyjskiej. W: Hanna Kowalska (red.). Inteligencja. Tradycja i nowe czasy. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.

Odnośnik do tej pracy w tekście artykułu w języku polskim, białoruskim i angielskim: [Raźny 2001: 15].

Artykuły w czasopismach

Šlûbskì Alâksandr. 1927. Konfìskacyâ PANA TADÈUŠA D.-Marcìnkevìča. «Uzvyšša», № 2: 200–201 [Шлюбскі Аляксандр. 1927. Конфіскацыя ПАНА ТАДЭУША Д.-Марцінкевіча. “Узвышша” № 2: 200–201].

Odnośnik do tej pracy w tekście artykułu w języku polskim i angielskim: [Šlûbskì 1927: 15]; odnośnik w tekście w języku białoruskim: [Шлюбскі 1927: 15].

Nazwy czasopism wydawanych na Białorusi podajemy w cudzysłowie «», np. «Узвышша», a nazwy pism wydawanych w Polsce – w cudzysłowie „”, np. „Acta Albaruthenica”.

Bruchnalski Wilhelm. 1922. Z “Pamiętników” M. Marksa, witebszczanina. „Lud”, t. XXI: 151.

Odnośnik do tej pracy w tekście artykułu w języku polskim, białoruskim i angielskim: [Bruchnalski 1922: 15].

Materiały archiwalne

LVIA 1248–2–1497, l. 234–247v, Lietuvos valstybės istorijos archyvas (dodatkowo można również podać tytuł dokumentu).

Odnośnik do tej pracy w tekście artykułu w języku polskim, białoruskim i angielskim: [LVIA] (dodatkowo można również podać konkretny numer czy sygnaturę, jeśli dokumentów jest więcej).

NGA RB u Grodne, f. 1, vop. 22, spr. 1121, ark. 401–418v, Nacyânalʹny gìstaryčny arhìǔ Belarusì ǔ Grodne [НГА РБ у Гродне, ф. 1, воп. 22, спр. 1121, арк. 401–418v, Нацыянальны гістарычны архіў Беларусі ў Гродне].

Odnośnik do tej pracy w tekście artykułu w języku polskim i angielskim: [NGA]; odnośnik w tekście w języku białoruskim: [НГА] (dodatkowo można również podać konkretny numer czy sygnaturę, jeśli dokumentów jest więcej).

Publikacje internetowe

Podajemy wszystkie dostępne dane na stronie: nazwisko i imię autora tekstu, tytuł, rok opublikowania tekstu na stronie (jeśli jest podany). Dodajemy też oznaczenie [online], link (jeśli jest bardzo długi proszę go skrócić za pomocą skracacza URL dostępnego w sieci) oraz datę dostępu do tekstu w nawiasie kwadratowym.

Genealogia Polaków: Katalog Powstańców Styczniowych [online] https://genealogia.okiem.pl/powstanies/index.php?nazwisko=Piekarski [28.09.2019].

Odnośnik do tej pracy w tekście artykułu w języku polskim, białoruskim i angielskim: [Genealogia Polaków… (online)]. (Jeśli tytuł jest długi wystarczy podać w odnośniku tylko pierwsze 2-3 słowa i dodać wielokropek. Jeśli na stronie nie ma podanego roku publikacji, to dodajemy w nawiasach określenie (online).

Gliński Mikołaj. Polska i Białoruś – żywoty bliźniacze [online] https://culture.pl/pl/artykul/polska-i-bialorus-zywoty-blizniacze [25.03.2025].

Odnośnik do tej pracy w tekście artykułu w języku polskim, białoruskim i angielskim: [Gliński (online)].

Korbut Viktar. 2021. Movaznavec: Stanovišča belaruskaj movy ŭ Pol′ščy sënnja najlepšae z usix krain za mežami Belarusi [Корбут Віктар. 2021. Мовазнавец: Становішча беларускай мовы ў Польшчы сёння найлепшае з усіх краін за межамі Беларусі] [online] https://www.polskieradio.pl/396/8226/artykul/2818282 [01.10.2021].

Odnośnik do tej pracy w tekście artykułu w języku polskim i angielskim: [Korbut 2021]; odnośnik w tekście w języku białoruskim: [Корбут 2021].

Nieopublikowane prace doktorskie/magisterskie

Kaleta Radosław. 2007. Wybrane aspekty morfologiczne w porównaniu dwóch ortograficznych standardów: taraszkiewicy i narkomauki. Praca magisterska. Promotor: dr hab. Nina Barszczewska. Warszawa: Uniwersytet Warszawski.

Odnośnik do tej pracy w tekście artykułu w języku polskim, białoruskim i angielskim: [Kaleta 2007: 15].

Wystąpienie na konferencji

Bernatowicz Joanna. 2024. Polski przekład Długiej drogi do domu Wasila Bykaua – wyzwania, konteksty, strategie translatorskie. Konferencja Wasil Bykau. Dziedzictwo literackie w nowej perspektywie (z okazji 100-lecia urodzin literata). Uniwersytet Warszawski.

Odnośnik do tej pracy w tekście artykułu w języku polskim, białoruskim i angielskim: [Bernatowicz 2024].